IGAUNA IGUANA

Hier een stukje over onze leguaan Zilla. Hij doet zijn naam eer aan want het is een echte chagerijn!

We hebben Zilla als klein leguaantje gekregen. In de eerste maanden groeide hij goed, maar nu is hij 3 jaar oud en nog steeds erg klein... Hij zou, als zijn staart nog heel was ongeveer 70cm zijn. Voor een 3 jarige leguaan niet erg groot.

Als zijn staart nog heel zou zijn, want helaas heeft hij een paar maanden geleden een deel van zijn staart eraf getrokken. Waarschijnlijk is hij vast komen te zitten (hoe is me niet duidelijk) tussen een van zijn takken en heeft toen zijn staart losgetrokken... Daarna is het gaan ontsteken en heeft hij op het randje van de dood gebalanseerd. We hebben hem veel in bad gezet met wat jodium in het water. Daarna knapte hij op. Uiteindelijk is het stuk staart er afgevallen en nu lijkt alles weer goed te gaan.

Hij is erg klein. Waarschijnlijk komt dit omdat hij zijn eten niet goed verteerd. Hij eet erg goed dus daar ligt het niet aan.
Een voordeel voor ons is natuurlijk dat hij in zijn huidige terrarium kan blijven.

Het is een gezonde leguaan en dat vind ik belangrijk. Hij heeft zelf geen hinder van het feit dat hij klein is.

Het is een erg chagerijnige leguaan. Hij vind het niet leuk als jebij hem in de buurt komt of hem even uit zijn terrarium wil halen. Dan slaat hij met zijn staart, dus het is uitkijken voor je gezicht. Als je hem dan even vast hebt gaat het na een tijdje wel.

Een warm bad maakt ook veel goed, daar geniet hij echt van!

Of het een mannetje of vrouwtje is weten we niet. Dat is erg moeilijk te zien bij leguanen.

Nieuw rattenvriendje!

We hebben een nieuw rattenvriendje!

Zijn naam is Pieter. Het is een geweldig leuke dumborat! Een dumborat is een rat met ' flaporen' Zijn oren zitten wat lager aan zijn kop en dit geeft een ontzettend schattig effect! Het karakter van een dumbo is vaak ook wat liever en zachter dan een 'gewone' rat. Vaak want dit is niet altijd het geval.

Pieter is ontzettend lief. Hij zit graag bij me en slaapt in m'n nek als hij de kans krijgt. In de dierenwinkel zou hij naar het slangenvoer gaan omdat hij al te groot was. Ik ben erg blij dat ik hem toen meegenomen heb. Hij was zelfs al zindelijk, op een of andere manier. Het is een enorme schat!

Rattus rattus

Mag ik (José) je even voorstellen aan onze ratten! We hebben er 5 op dit moment... plus een nestje van 14!! Het is een drukke boel dus in de kooi!!

We hebben 2 mannen: Stevie en Didl. Stevie is een albino die we van kleins af aan hebben. Hij is hartstikke blind, zijn ene oog is namelijk niet meegegroeid en het andere is rood. Didl is zijn vriendje. We hebben hem als husky ritten gekocht, maar onder tussen is hij helemaal wit! Twee witte mannen dus. Ze zijn allebei anderhalf.
In het begin waren ze lekker aan het rang bepalen in de kooi. Zo waren er dagen dat er heftig gepiep uit de kooi kwam, maar als we dan 's ochtend gingen kijken lagen ze op elkaar te slapen.
Ze stoeien nog steeds graag, maar meer vriendschappelijk nu. Tegen elkaar aan slapen is hun favoriete bezigheid!
Ook vinden ze het erg leuk om met ons te stoeien, wat dan uiteindelijk overgaat in stoeien met elkaar.

De vrouwen: Panda, Zoe en Sparrow. Panda is de rat van Kevin. Ze is een zwart witte berken. Hij is 10 en wilde natuurlijk ook graag een rat toen wij er aan begonnen. Hij koos een rat die eigenlijk als slangenvoer bedoeld was, maar toen hij dat hoorde wist hij het zeker! Helemaal trots kwam hij thuis want hij had een ratje gered. Natuurlijk is dit er maar 1, maar het mannetje was de koning ter rijk. Drie weken later bleek dat zijn ´reddingsactie` groter was dan we dachten.. het waren nu een moeder met 8 jongen.. Dat is het risico van de ratten uit de voerbak, die zitten niet gescheiden. Gelukkig hebben we alle rittens een goed huis kunnen geven.

Sparrow is een wit bruine rat die we bij iemand hebben meegenomen. Ze zat in een klein kooitje met weinig bodembedekking en was sterk vermagerd. Ze was bedoeld als slangenvoer maar de slang was ondertussen overleden en dus zat ze daar maar. Ze was zo lief en tam, kwam meteen rustig bij ons zitten. Ze had bloemkooloortjes, vlashaartjes en te weinig te eten gehad. Ze heeft bij ons lekker te eten gekregen, is behandeld tegen de bloemkool oortjes en heeft veel aandacht gehad. Het is een superrat. Ze komt ook graag bij ons zitten en heeft een prachtig karaktertje.

En dan hebben we nog Zoe. Haar hebben we nog niet zo lang. Ze is ongeveer een jaar oud en heeft 4 weken geleden haar eerste nestje gekregen. De vader is een zwarte dumbo rat. Ratten zijn net toverballen! Het nestje bestaat uit zwarte, bruine en beige rittens, 14 in het totaal.
Het is een grote kermis in de kooi, overal stuiterende rittens. Ze doen het erg goed. Vanaf het begin heb ik ze vastgehouden en het zijn nu leuke tamme knuffelratjes!
Ze hebben al bijna allemaal een huisje gevonden, er zijn alleen nog een paar mannetjes over. Maar ook daarvoor gaan we een goed huis zoeken. Zoe zelf is nog niet te genieten. Ze heeft al regelmatig vingers te pakken gehad en we hopen dat dat snel bijtrekt...

Elaphe guttata (rattenslang)

Dit zijn onze logees... Als je het tenminste nog zo kun noemen. We hebben ze nu anderhalf jaar te logeren, en de eigenaar maakt zich nog niet druk om ze op te halen.
Ze hebben dan ook geen naam. Wel weten we inmiddels zeker dat het een koppeltje is...
Het zijn rattenslangen, de meest gehouden slangen in Nederland. Dit komt omdat het de perfecte beginnersslangen zijn. Ze zijn makkelijk in onderhoud en nauwelijks agressief.


Ze doen het erg goed bij ons. Ze eten goed, een keer per week een ontdooide diepvriesmuis. Het is interessant om te zien hoe ze die naar binnen werken. Eerst grijpen ze hem en wurgen de muis, ook al is deze dood. Daarna "lopen" ze met hun bek over het dier tot ze de kop gevonden hebben en de muis naar binnen kunnen gaan werken.
Meestal liggen ze boven in de boom die we in het terrarium hebben gezet, al vind het mannetje de tipi tent ook wel erg leuk.

Ze zijn bij de eigenaar weinig in de hand gehouden en waren daardoor niet echt handelbaar. We hebben ze laten wennen aan ons en nu gaat het eruithalen zonder bijten of staart-trillen.

Ik zei al eerder dat we nu zeker weten dat het een koppeltje is. In mei dit jaar was het vrouwtje erg druk, ze wilde niet eten en was erg bijterig. We begonnen ons wat zorgen te maken. Het zijn onze eerste rattenslangen en we hebben dus geen ervaring met paring en dat soort dingen.
Het viel ons wel op dat ondanks het eten ze niet mager werd.
Een aantal dagen later zag ik haar in een hoekje liggen met een ovaal wit ding naast haar... toen werd het ons allemaal duidelijk... eieren! Achteraf heb ik (José) de paring zien gebeueren... en haar gedrag van niet eten en bijterig zijn was ook volkomen logisch.
Uiteindelijk waren er 7 eieren. Helaas hebben maar 2 van hen het gehaald.. We hebben de eieren allemaal in een broedstoof gelegd bij een vriendin. Maar door het hete weer is de temperatuur gaan schommelen en daar kunnen de eieren niet tegen..

Met de slangen zelf gaat het erg goed gelukkig. Ze groeien goed, wat een verschil met een jaar geleden zeg!
We wachten af wat de eigenaar ermee wil.. tot die tijd zorgen we goed voor ze.

Rhinoclemmys pulcherrima manni (sieraardschildpad)

Hier mijn (José) grote trots: Squirt, Crush en... een schildpad zonder naam (suggesties zijn welkom!)

Deze prachtige schildpadden ben ik (gelukkig) per toeval tegengekomen in de dierenwinkel. Ze komen niet veel voor hier in Nederland terwijl het toch heel goed te houden dieren zijn.

Ik heb 2 kleintjes gekocht. Helaas heeft 1 van hen het niet overleefd. Wel was ik helemaal verkocht en wilde dus graag een vriendje voor Squirt. Dit heeft heel wat moeite gekost. Maar eindelijk na een jaar zoeken heb ik er dan 2 vriendjes bij gevonden, Crush en ... Ze komen bij een kenner vandaan die ze niet meer kon houden. De rede is mij niet duidelijk maar het zijn 2 perfect gezonde schildpadden.

Algemeen
De sieraardschildpad, ook wel painted woodturtle, komt oorspronkelijk uit zuid amerika. Deze schildpad heeft een hele mooie tekening. Het schild heeft een tekening met geel oranje kringen. Op zijn kop heeft hij oranje lijnen. Een hele mooie schildpad om te zien dus.
Het voordeel van deze schildpadden is dat ze maar 20cm groot worden en dus goed te houden blijven.


Huisvesting.
Het zijn moerasschildpadden. De bak heb ik ingedeeld met een drassige bodembedekking, humus met veel water, en een waterbak erin. Uit ervaring heb ik dat mijn schildpadden liever pootjebaden dan echt zwemmen. Ik heb een hele tijd een grote bak in het terrarium gehad waarin ze konden zwemmen. Deze bleef helaas leeg... Nu heb ik er een lage bak in gezet en ze liggen er de hele dag in! Het is soms dringen om er in te komen!
De temperatuur in het terrarium moet 25 tot 30 graden zijn.
Verder hebben ze een schuilplek onder een boom waar ze ook vaak zitten.
Het is voor mij de kunst om het terrarium mooi en praktisch aan te kleden. Op deze manier hebben je dieren een goede leefomgeving die ook bijdraagt aan de sfeer in je huiskamer.

Voeding
De voeding is eigenlijk heel eenvoudig. Ze zijn dol op groente en zoet fruit. Het eten bestrooi ik wel met kalk. Dit hebben ze nodig voor het opbouwen van hun schild en zit niet in groente of fruit.
Hun favoriete snack is: regenworm! Dat is een groot feest voor ze. De wormen zitten ook nog vol vitamines en mineralen dus het is ook gezond voor ze. Verder krijgen ze af en toe geweekte kattenbrokjes en een stukje kabeljauw.

Tamme schildpadden?
Die bestaan niet naar mijn idee. Een reptiel dus ook een schildpad kan aan je wennen, maar niet tam worden.
Mijn schildpadden vinden het nog steeds eng als ik in de bak kom. Squirt heeft het wel meteen door als ik zijn eten kom brengen, wie beweert dat schildpadden langzaam zijn!

Het zijn kortom geweldige beestjes. Ze zijn vooral leuk om te om naar te kijken en zeker geen beesten die je lekker op schoot neemt om te knuffelen! Doe dit dus ook niet, dat levert alleen stress op voor de beestjes.

VARANUS ALBIGULARIS IONIDESI (de zwartkeel varaan)

Sinds een klein jaar ben ik (vince) de trotse eigenaar van een zwartkeel varaan.

Aangestoken met het reptielenvirus door vrijwilligerswerk bij reptielenzoo serpo heb ik flink wat research gedaan naar een, voor mij, interessant reptiel. de serpo site vind je hier!


AANSCHAF
Hoewel ik niet voor dieren kopen in een dierenwinkel ben (naar mijn idee is het beter een enthousiaste kweker te zoeken die van A tot Z weet waar hij mee bezig is) ben ik gevallen voor een zwartkeel varaan bij de reptielenzaak "de JUNGLE CORNER" in Rotterdam.
De winkel ziet er daar netjes uit en de dieren idem dito. De prijs; 125,- euro.
Ik ben voor deze varaan gevallen omdat hij er gezond uitzag, druk in de weer was en al tongelend de wereld aan het verkennen was, niet te mager en geen vetkwab.

Twee dagen later ben ik teruggegaan om de afspraak te maken hem met twee weken op te halen. Vervolgens ben ik druk in de weer geweest met het downloaden van care-sheets en het bouwen van een onderkomen.

ONDERKOMEN
Zijn hok is 1.80 x 50 x 80 cm geworden en is over een jaar te klein aan het worden:-)
Een zwartkeel wordt rond de 1.80 m en heeft ruimte nodig.
Punt zijn habitat is afrika en gezien zijn roodbruine "aanslag" komt hij uit centraal afrika.


Hij heeft een lekkere klimtak om onder de "zon" te kunnen liggen (dat doet hij toch het grootste deel van de dag). en zijn bodembedekking bestaat uit eenvoudig speelzand.
Het mooist zou het donkerrode zand zijn maar dat kost een vermogen voor zo'n grote bak.

EETGEWOONTEN
Punt wordt 1 tot 2 x per week gevoerd en krijgt voornamelijk ontdooide diepvriesmuizen, afgewisseld met kippehartjes, levertjes, eieren, en eendagskuikens.
Het is echt een vuilnisbak :-) meer over eten hier!

IN HUIS
Punt loopt een paar keer per week los in de huiskamer en is dan erg onderzoekend. Hij wandelt zonder pardon over de hond steekt zijn neus in alles waar een opening in zit en maakt er af-en-toe een zootje van.
Ik ga regelmatig met hem douchen (goed voor het loskomen van vervellingen). Zodra hij warm water voelt maakt hij zijn lijf tot een pannekoek om maar zoveel mogelijk warmte op te vangen.
Ik heb hem overigens al 2x in de badkuip gevonden, ik neem dus aan dat hij het er naar zijn zin heeft. Zijn kleuringen zien er overigens geweldig uit na een bad...

Hoewel punt zich in de regel goed op laat pakken is hij het meest relaxed na een bad. Ik ben er vandeweek achter gekomen dat het wijs is dit niet net VOOR het voederen te doen (als hij dus honger heeft). Hij vertoonde overmatige intresse in mijn voeten en dat was enigzins een ongemakkelijk gevoel.

HANTEERBAARHEID
Hoewel ik hier menig reptielenhouder tegen me in het harnas jaag heb ik de uiteindes van Punt's nagels geknipt met een nagelschaartje. Ik kom no-way near zijn bloedlijn, hij voelt er niks van en kan nog uitstekend klimmen. Een varaan moet kunnen klimmen en heeft aan het uiteinden van zijn nagels nog eens weerhaakjes waarmee zelfs de meest "tamme" varaan je huid zomaar even opentrekt. En ja, ik haal mijn huisdieren er regelmatig uit zodat ze niet van me vervreemden en mij verwarren met een flinke maaltijd.
Natuurlijk heb ik handschoenen maar gezien zijn maat is hij nog goed zonder te pakken.
Deze zomer hebben we een aantal morgens buiten in de zon doorgebracht waarbij hij zelfs in slaap viel.

Soms geeft hij aan er niet uitgehaald te willen worden en daar kan ik mee leven.
Het schijnt dat varanen best een wisselend humeur kunnen hebben en er zelfs varanen zijn die opstaan en naar bed gaan met een slecht humeur..(zoals mijn leguaan bijvoorbeeld). Met Punt valt het allemaal mega mee.

Punt is wel eenkennig..mijn vriendin accepteerd hij met enige terughoudendheid.
Maar andere mensen hoeven geen hand naar hem uit te steken. Hij heeft een keer (bij een andere serpo-vrijwilliger) meteen beet gehad.
Het is me ook opgevallen dat, als ik mijn leesbril eens een keer op heb, hij het niet vertrouwt.
Op zich vind ik dit jammer.. maar het is tenslotte een varaan en geen konijn.
Je moet je kunnen aanpassen aan zijn perceptie van de omgeving en dan gaat het uitstekend.
Naar het schijnt heeft een varaan een duidelijk "zelf"bewustzijn, en daar dien je mee op te passen. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat elke vorm van leven een vorm van bewustzijn heeft en dat dit een groot grijs gebied is wat niks te maken heeft met intelligentie, valt de varaan een beetje op in dit geheel.





De waarschuwing die ik overal lees en dus nog maar even herhaal; een retiel wordt NIET tam! Het kan leren je te accepteren en het kan aan je wennen..maar eten gaat eerst, dus ruiken je handen naar iets lekkers...wassen!

Inmiddels woont "punt" hier bijna een jaar, is rond de 70/80 cm. en het gaat uitstekend met hem.